• Vandaag stonden er eigenlijk 2 wedstrijden op het programma voor de JO12 groep. Helaas misten we door verjaardagen, weekendjes weg en dergelijke 4 spelers. 2 wedstrijden spelen om bijna hetzelfde tijdstip was daarmee onmogelijk. En tja welke wedstrijd verplaats je dan? TOGB hadden we al tegen gespeeld (2-10) en daarvan wisten dat ze een sterk team hadden. Concordia kenden we nog niet, dus daar maar eens proberen of we konden winnen.

    Voordat we naar de wedstrijd gaan want die was zeer spannend, toch even wat voetbalhistorie. DSV Concordia speelt aan de Brasserskade in Delft. Aan de Brasserskade ligt heel veel voetbalhistorie. Hier zijn landskampioenschappen en KNVB-bekers gewonnen, lang voordat Ajax, Feyenoord, Sparta en zelfs ADO Den Haag landskampioen werden. Zo ook Concordia, opgericht in 1885 !!, won in 1906 de KNVB-beker. Dit even ter inleiding.

    Nadat iedereen het gevonden had, want met al die voetbalhistorie en dus ook 4 a 5 ingangen van verschillende clubs op een rijtje was dat best nog een uitdaging, konden we beginnen. We hadden eens iets nieuws geprobeerd met een middenveld met Sepp, Brent en Jimi, voorin liep Sven en later Antoine. Achterin stonden Juan Pablo, David, Dani en later Tobi en ook nog Noud. En natuurlijk voor de oplettende lezer… Fabian in de goal.

    De scheidsrechter floot voor het begin. Na wat uitleg over de lijnen…. Blauwe lijn of nee toch de witte lijnen ontstond er een echt voetbalgevecht tegen een team wat even sterk leek. Sterker nog na 10 minuten was het nog 0-0….. zou het ??? Helaas was daar een corner van Concordia die keurig werd binnen geschoten bij de tweede paal, 1-0…. Wat nu. Geen paniek. Vandaag hadden we Latijns temperament, Zuid-Europese onverzettelijkheid en een portie Hollandse nuchterheid op het veld. Uit een corner van SEV viel de bal voor Juan Pablo en die speelde hard en zuiver Jimi aan. Jimi draaide door en kegelde de 1-1 binnen. Het publiek, dat in grote aantallen langs de lijn stond, ging er eens goed voor staan, dit kon leuk gaan worden. 1-1 met rust, wat een bijzonder gevoel.

    Het tweede kwart startte met een aantal wissels, Antoine, Tobi en Noud kwamen erin. We moesten even zoeken naar de juiste plekken en daar was het Concordia wat profiteerde, 2-1. Maar we lieten ons niet wegspelen en pakten de draad weer op. Daar was het Sepp die goed doorging na een poging van Sven. Na wat heen en weer geschop met de bal was Sepp degene die hem het laatste raakte, 2-2.

    Achterin hielden David, Tobi, Dani en later weer Juan Pablo de boel verder potdicht waardoor de anderen op het midden en voorin konden doordrukken. Daar was het Jimi die na een mooie combinatie met Antoine en Brent en na een mooie verdedigende actie van Noud zijn tweede tegen de touwen ramde, 2-3.

    Op deze historische grond zou nog meer geschiedenis geschreven gaan worden, want het was nog niet klaar. Tobi speelde inmiddels in de spits, was onderdeel van een mooie combinatie met onder andere David, Dani en Sven. Aan het einde stond Brent die goed doorliep en de 2-4 maakte. Het werd toch nog even spannend want Concordia kwam terug naar 3-4. Maar gelukkig hield de goed keepende Fabian zijn doel verder schoon. Ja Fabian deed ook mee en was met meerdere reddingen net zo belangrijk als de 10 anderen. Eindelijk hoefde hij niet 10 of meer ballen uit zijn goal te halen.
    Kortom een prachtige wedstrijd. Ik kan me niet herinneren of ik ooit harder heb staan juichen langs de lijn. En achter en naast mij stonden nog meer ouders, opa’s, oma’s, broers, zussen en noem maar op mee te juichen. Eindelijk eens een winstpartij voor deze helden. Volgende week spelen we om 10 uur in Berkel en Rodenrijs de inhaalwedstrijd tegen TOGB JO12 4. Hopelijk dan weer een winstpartij. Ik heb op aandringen afgesproken dat bij elke winstpartij of gelijkspel een verhaaltje volgt…

    Dus alle reden….. om weer te winnen.