• Het nog puntloze DVC keek al na 2 minuten tegen een onmogelijke opgave aan. Nadat SEV al twee grote kansen had gemist mikte Max van der Scheer op de paal waarna de bal via het lichaam van de vergeefs vallende doelman van DVC in het net verdween. Paal, lat, afgekeurde treffers, gemiste grote kansen, het duurde tot de 29e minuut voordat Robin Schoew de voorsprong verdubbelde waarna niet veel later Kevin Blommesteijn met een knappe actie voor de 3 - 0 zorgde. De ruststand werd bepaald door Hassan Bendahman 4 – 0. Na de thee zakte de zon langzaam achter het clubgebouw van DVC waardoor de gevoelstemperatuur voor de trouwe SEV-supporters het nulpunt naderde. Dan moet het spel je maar warmhouden. Trainer Denis Luhulima had in de onderbreking de spelers vast op het hart gedrukt snel te scoren. In de ijver hieraan gevolg te geven, liep heel groen/wit voortdurend naar voren. De organisatie en de opbouw werden daardoor veronachtzaamd met als gevolg dat er veel onnodig balverlies werd geleden en de verdedigende taak niet meer werd uitgevoerd. Tot schrik van vooral de Delftenaren hield SEV ineens open huis. Waar DVC in de eerste 7 wedstrijden niet verder kwam dan een handvol doelpunten mochten er nu drie worden bijgeschreven. Natuurlijk, SEV creëerde een enorme hoeveelheid kansen, scoorde ook nog eens vier keer, zag nog wat onterecht gewapper eindigen in geannuleerde treffers, maar vergat vooral te voetballen. De uiteindelijke eindstand van 3 – 8 waarbij vooral de 1 – 5 een zeer fraaie was – knappe actie Tim de Jong, messcherpe voorzet, mooie kopbal Kevin Blommensteijn - is waarschijnlijk goed voor de geschiedenisboeken.