• Tja, als SEV 1 niet naar Zoetermeer kan dan moeten wij de club eer maar verdedigen. Zo dachten de spelers van SEV 3 er afgelopen zaterdag over. Druilerig, geheel verlaten complex op een vriendelijke orde-handhaver na van FC Zoetermeer en verspreid over 3 kleedkamers is de wedstrijdvoorbereiding toch even anders dan anders. Toch pakte SEV al snel de draad op en na het eerste fluitsignaal werd de thuisploeg op eigen helft vastgezet. De eerste kansen dienden zich al snel aan. Een handvol keren alleen op de keeper af maar als blijk van waardering voor de goede organisatie van Zoetermeer, werden die reuze kansen even vrolijk gemist. De aloude voetbalwet deed ook in deze wedstrijd opgeld. De thuisploeg was nog geen moment gevaarlijk geweest totdat SEV wat nonchalant uitverdedigde en de Zoetermeerse spits zelf maar in stelling bracht. Diens inzet verdiende nog een laatste zetje van een SEV’er en na dit ‘edje’ stond er ineens 1 – 0 op het score bord. Het derde ging onverdroten door met het missen van kansen waarna Wolf het uiteindelijk welletjes vond en een prima voorzet tot gelijkmaker promoveerde. Inmiddels had SEV 80% balbezit en vingers tekort om de kansen te tellen. De verdiende voorsprong kwam er wel maar daar was een strafschop voor nodig. Ook deze werd geheel in stijl van de wedstrijd eerst gemist maar de rebound was een prooi voor Wolf die zo zijn tweede treffer noteerde. Rustig uitspelen tot in de slotseconden Zoetermeer een hoekschop mocht nemen. Vriendelijke jongens van SEV 3 dus spits geheel vrijlaten zodat hij de gelijkmaker kan binnenwerken. Na afloop toch een wat katterig gevoel en dat lag niet alleen aan alle maatregelen.