Clubscheidsrechter Tjaard de Vries deelt in zijn maandelijkse column zijn belevenissen op het veld.
Héé scheids!
Geen jeugdlid van SEV heeft het meegemaakt en bij de senioren hebben weinigen het nog op het netvlies: 18 november 1973. Het Nederlands Elftal tegen België. Olympisch Stadion Amsterdam. Gelijkspel is voldoende voor kwalificatie voor het WK in Duitsland (in 36 jaar niet gelukt). Scheidsrechter Pavel Kazakov uit Rusland keurt bij 0-0 aan het eind van de wedstrijd volkomen ten onrechte een late goal van België af (het was géén buitenspel). Nederland bereikt vervolgens op het WK 1974 de finale.
Wat heeft dit met SEV te maken? Het laat zien dat er zelfs op het hoogste niveau wel eens fouten gemaakt worden. Gelukkig zijn de belangen bij onze club wat minder hoog, maar toch worden onze clubscheidsrechters, zo lijkt het vaak, nogal eens vergeleken met topscheidsrechters. Foute (of liever: ogenschijnlijk foute) beslissingen worden uitvergroot door spelers en toeschouwers met soms vervelende discussies tot gevolg. Tijdens de wedstrijden maken coaches verkeerde keuzes, missen spelers voor een leeg doel en ja, maken ook scheidsrechters fouten. Dat kan ook niet anders, want het is mensenwerk. Laten we ervan uitgaan dat scheidsrechters met de beste bedoelingen op het veld staan. En het wordt voor iedereen nog veel leuker op het veld als we respectvol reageren als er dan een keer iets fout gaat. Dan zorgen wij, Tjaard, Herman, Jay, Stephan, Pieter, Paul, Ton, Rob en de andere SEV-scheidsrechters, ervoor dat er elke week lekker gevoetbald kan worden.
Tjaard de Vries
Clubscheidsrechter SEV