• Heerlijk zo’n derby. Fraai voetbalweer en een aanvangstijdstip (14.30 uur) waarop je in ieder geval mag zeggen dat iedereen uitgeslapen moet zijn. Bij de Leidschendammers was dat ook zeker het geval. Fris voetballend werd vanaf het eerste fluitsignaal de aanval gezocht. Even visitekaartje afgeven, het is immers ook een wedstrijd van de nummers twee (SEV) en drie op de ranglijst. Voor rust was SEV heer en meester en dat leidde er tot een drietal fraaie treffers. Eerst prikt Mustafa na een prima voorzet van Rashid de 0 – 1 binnen waarna Ruben met een streep een vrije trap tot doelpunt promoveerde 0 – 2. De ruststand werd bepaald door Rashid die met een knappe actie en een beetje hulp van de thuisploeg de 0 – 3 op het bord zette. Wedstrijd gespeeld? Eigenlijk wel. Tuurlijk je laat de Westvlieters even op 1 – 3 komen en zelfs op 2 – 3. Goed voor de spanning. Ook mocht Wilhelmus een hele actieve 12e man (die met de fluit) inzetten. SEV bleef rustig en maakte, heel fraai om aan alle onzekerheid een einde te maken, nog de 2 – 4. Rashid speelde Bjorn aan in de zestienmeter die nam goed aan en rondde heel rustig af. Nu de wedstrijd uitspelen. De leidsman had blijkbaar niet in de gaten dat een wedstrijd van de JO17- maar 80 minuten duurt want hij liet, vast genietend van de strijd, 90 minuten spelen. Niet onder de indruk wilde JO17 best meedoen aan het verhogen van de spanning en Wilhelmus mocht diep in die extra tijd, vlak voor het laatste fluitsignaal nog even het 3 – 4 maken. De vele meegereisde groen/witte supporters gingen tevreden en met een blik op de stand terug naar huis.